آموزش مدیریت رفتاری کودکان به والدین
رفتار یک جز مشخص ، عینی و قابل اندازه گیری است.
رفتارها دو دسته اند:
- رفتارهای مثبت :یعنی رفتارهایی که می خواهیم آنها را افزایش دهیم.
- رفتارهای منفی:یعنی رفتارهایی که می خواهیم آنها را کاهش دهیم.
تربیت کردن چیست؟
یعنی والدین با بکارگیری درست انواع روشهای تشویق و تنبیه بتوانند رفتارهای مثبت را در کودک افزایش دهند و رفتارهای منفی در کودک را کاهش دهند.
لازمه تربیت فراهم کردن محیط مناسب و رعایت نکات ذیل است:
- آماده کردن محیط امن و مورد علاقه کودک:کودکان به یک محیط امن برای بازی نیاز دارند.داشتن محیط امن علاوه برجلوگیری از حوادث و آسیب به کودکان باعث آرامش بیشتر در والدین می شود و به کودک فرصت کنجکاوی بیشتری می دهد.
فراهم کردن محیط مورد علاقه کودک ،علاوه بر رشد قوای ذهنی کودک باعث کاهش بدرفتاری کودک میشود.
- ایجاد محیط مناسب برای یادگیری کودک:
والدین لازم است هنگامی که کودک به مراقبت و توجه نیاز دارد ، در دسترس کودک باشند.تشویق و توجه مثبت به کودک باعث می شود برای یادگیری انگیزه لازم را پیدا کند.
- استفاده از انضباط قاطعانه :
به معنای ثبات در رفتار با کودک ، به سرعت عمل کردن هنگام بدرفتاری کودک و آموزش به کودک برای ارائه رفتار قابل قبول است.
- داشتن انتظارات واقع بینانه از خود و کودک :
والدین هم از خودشان و هم از فرزندشان باید انتظارات واقع بینانه داشته باشند.
داشتن انتظار غیرواقع بینانه از خود یعنی انتظار یک پدر و مادربدون نقص و اشتباه منجر به احساس ناکامی و بی کفایتی در والدین می شود.
آشنایی با سطوح رشد جسمانی و روانی کودک در سنین مختلف ، یعنی اینکه بدانیم در سنین مختلف چه رفتارهایی طبیعی و چه رفتارهایی غیرطبیعی است، منجر به داشتن انتظارات واقع بینانه تر از کودک می شود.
- مراقبت از خود به عنوان والد:
وقتی نیازهای شخصی والدین از نظر داشتن ارتباط صمیمانه ، نیاز به تفریح و نیاز به داشتن زمانهای خاص برای تنها بودن برآورده می شود و پدر و مادر بودن آسان تر میشود.
